Forma, energia i zdrowiebez spiny – z planem

Cześć! Nazywam się Marek i jeszcze kilka lat temu w życiu nie pomyślałbym, że będę pisał taki tekst. W 2018 roku ważyłem prawie 108 kg, paliłem papierosy, lubiłem alkohol i… łapałem zadyszkę po wejściu na drugie piętro. Sport? Był gdzieś daleko na liście priorytetów – a właściwie poza nią.

Ale coś we mnie pękło. Chciałem odzyskać kontrolę nad swoim zdrowiem i codziennym samopoczuciem. Zacząłem niekonwencjinalnie - pojechałem do Dechathlonu, kupiłem buty, spodenki, koszulke, skarpetki.... poszło kilka setek i zacząłem biegać. Wtedy jeszcze zupełnie bez planu, wiedzy czy wsparcia. Pierwsze kroki były trudne, a postęp praktycznie zerowy.

Z czasem jednak zaczęło się coś zmieniać. Każdy kolejny trening, każde wyjście na dwór, nawet gdy „nie było czasu”, dawało mi więcej energii niż kolejne godziny spędzone na kanapie.

Dziś ważę 90 kg, mam za sobą 3 maratony (w tym jeden górski!) i 8 półmaratonów, a bieganie stało się moją pasją i naturalną częścią życia. Najbardziej cieszy mnie to, że zmiany przyszły pomimo wszystkich „wymówek”: praca w korporacji, dwójka dzieci, brak wolnych godzin w kalendarzu. Paradoksalnie – to właśnie bieganie sprawiło, że lepiej radzę sobie z obowiązkami zawodowymi i rodzinnymi. Daje mi energię, oddech i równowagę.

Moje życiówki? Nie rzucają na kolana. Nie jestem w gronie najszybszych biegaczy, ale z roku na rok przesuwam swoje granice – coraz dalej, coraz szybciej. I to daje mi ogromną satysfakcję. Zrozumiałem, że w bieganiu (szczególnie po 40) nie chodzi tylko o rekordy, ale o coś więcej: zdrowie, wolność i radość z drogi.

Dlaczego chcę pomagać innym? Bo wiem, jak trudno jest znaleźć balans, gdy codziennie walczysz z brakiem czasu, zmęczeniem czy stresem. Wiem też, jak wygląda start od zera – bez wiedzy, bez planu, bez wsparcia. I wiem, że można to zmienić.

Po czterdziestce nasze ciało potrzebuje innego podejścia – rozsądnego treningu, dbania o regenerację i równowagi między ambicjami sportowymi a codziennym życiem. To właśnie chcę pokazywać – że bieganie może być źródłem siły, a nie kolejnym obowiązkiem.

Moim celem nie jest wychowanie olimpijczyków. Moim celem jest pomóc osobom takim jak ja – mamom i tatom po 40., którzy chcą znów poczuć lekkość, odzyskać zdrowie i cieszyć się z każdego kilometra. Bieganie może być przygodą, lekarstwem i narzędziem do lepszego życia – wszystko w jednym.

Jeśli czytasz to i przypominasz sobie swoje zadyszki przy zabawie z dziećmi, albo odkładasz trening „na jutro” od miesięcy – to wiedz, że da się to zmienić. Potrzeba tylko jednego kroku. Biegam po 40, żeby pokazać Ci, że można. Ty też możesz. Ja chętnie Ci w tym pomogę.